Villa Veluvia aan de Rijksstraatweg in Wageningen werd op 30 april 1926 gedoopt tot Sociëteit Ceres van het Wagenings Studenten Corps.
Noodziekenhuis
Na de luchtlandingen op 17 september 1944 bij Arnhem begon men direct met de inrichting van de Sociëteit Ceres als noodziekenhuis. Het noodziekenhuis was gelegen in de directe nabijheid van het ziekenhuis “Ziekenzorg”. De voorbereiding was het werk van de huisarts J.N. Auer en mevr. A.J.B. Wolda.
Door een gevolmachtigde van de commissaris voor niet-commerciële verenigingen, waartoe de studentenverenigingen behoorden, werd eind 1942 beslag gelegd op de eigendommen van het Wagenings Studenten Corps.
Tevens had hij de Sociëteit aan de “Germaanse Werkgemeenschap” en het “Studentenfront” verhuurd.
Op “Dolle Dinsdag”, 5 september 1944 waren de meeste NSB’ers verdwenen in oostelijke richting. Er waren op “Ceres” alleen nog een paar studenten toen mevr. A.J.B. Wolda en mevr. dr. J. de Zeeuw het gebouw kwamen vorderen. Die studenten gaven gehoor aan hun verzoek.
Dokter Auer, voorzitter van Het Rode Kruis afd. Wageningen, verklaarde dat het een officieel Rode Kruis ziekenhuis was. Op het dak werd een groot rood kruis geschilderd. Alle medewerkers werden via de celhoofden gewaarschuwd dat ze zich onmiddellijk moesten melden. Ze kregen een witte band met een rood kruis om de arm en werden zo leden van het Rode Kruis.
Het gebouw was aan een grondige schoonmaak toe. Het hatelijke bord met opschrift “Germaanse Werkgemeenschap”, dat buiten was aangebracht, verdween.
Het noodhospitaal “Ceres” is echter nooit als zodanig gebruikt, omdat het pas gewonden zou opnemen als “Ziekenzorg” vol was.
De beschietingen uit de Betuwe van de geallieerden werden steeds heviger en de patiënten van “Ziekenzorg” verhuisden naar het Laboratorium van Tropische Landbouw en naar een noodziekenhuis in Veenendaal.
Bronnen
1878-1978 honderd jaar gedurfd leven, de geschiedenis van de landbouwsociëteit “Ceres”, hekaton