Schatten gaan niet langer mee, giste Anna B
die werd opgehaald in A
Ze wierp haar ring pal voor zich
uit de trein op het perron van Apeldoorn
of was het Amersfoort
waar een vrouw in donderdagse jas
kwam om haar nog te zien en op
of liever af te vangen
en ‘m ving, de ring met saffier en al
de treinstellen bleven
bleven even maar
verrassend dicht
de reizigers bleek en niet toegankelijk
We wisten het toen allemaal bij lange
na nog niet
Alles was zo ver van tevoren
zo vooralsnog
vonden we ’t naderhand
Sterpaljas rook al langer lont
en de mantel stond ‘r
Het Nederlands energiebedrijf heeft nagelaten
die Friese vrouw de internationale Lufte
op te laten sporen
waar ze een neus voor had
Anna heette van zichzelf Blom
pas getrouwd was ze met Boas
zij overleed in S, staat er sober op
wel behouden gebleven papier en
op borderel waar hij ook op staat
Vooralsnog schreven ambtenaren niet
dat Anna Blom was omgekomen
laat staan dat ze schreven dat Anna was vermoord
Daar komt het alsmaar ongeschreven
de behoefte
aan alsmaar alsmaar ongelezen
Hier kom ik om ’t onuitgesproken woord
van alsmaar
als maar
PLOOS, 7 maart 2010
Uit DE WAAIERMAP
Uitgeverij De Wilg, Annen
ISBN 978-90-79288-15-1
NUR: 306